شاید این سوال برای شما هم پیش آمده باشد که چرا برخی ژورنال‌ها از نویسندگان تقاضای معرفی داور می‌کنند؟ با تخصصی‌تر شدن روزافزون پژوهش‌های علمی، یافتن متخصصی که بتواند داوری همتا انجام دهد برای ژورنال‌ها سخت شده است. بنابراین درخواست از نویسنده‌ها برای معرفی داور همتا برای دو طرف سودمند است، چرا که هم در وقت و منابع ژورنال‌ها صرفه‌جویی می‌شود و نیازی نیست داوران همتا را جستجو کنند، و هم نویسنده‌ها می‌توانند داورانی را که با آنها آشنایی دارند پیشنهاد دهند. با این حال، با توجه به اینکه نویسنده‌ها می‌دانند که در حوزه تخصصی‌شان چه کسی برای قضاوت کارشان صلاحیت بیشتری دارد، آیا تضمینی وجود دارد کسی را انتخاب نکنند که مطابق میل آنها مقاله را داوری کند؟ باید توجه کرد که ژورنال‌ها هیچ الزامی ندارند داورانی را به کار گیرند که نویسنده‌ها معرفی کرده‌اند و این مسئله ممکن است به صراحت در بخش Notes for Contributors ذکر شود، اما داوران نیز دارای تعهداتی هستند. شیوه‌نامه‌های اخلاقی، تعارض منافع را به همان اندازه که برای نویسندگان جدی دانسته برای داوران هم جدی می‌داند، و از داوران احتمالی می‌خواهد که تعارض منافع را اعلام کنند. همچنین از داوران درخواست می‌شود که از ژورنال بپرسند چه چیزهایی در حکم منافع شخصی تلقی می‌شود. ژورنال‌ها انتظار دارند داورانی که احتمال می‌دهند بی‌طرفی‌شان نقض شود داوری را نپذیرند، اما اجتناب از تعارض منافع گاهی اوقات سخت است.
ادامه مطلب را در سایت پذیرش مقاله و ترجمه نیتیو بخوانید
در چاپ کتاب به سه نوع مجوز احتیاج داریم. این مجوزها عبارتند از شابک، فیپا و اخذ مجوز ارشاد.
۱- اخذ شابک از خانه کتاب
معمولا
انتشارات لیستی از شابک های صادره دارد که میتواند هر یک از این شابک ها
رو به یک کتاب جدید اختصاص دهد. بنابراین، ناشران قانونی، شماره شابک کتاب
را در اختیار دارند که بعد از آماده شدن کتاب شماره شابک را به کتاب
ارایه می‌دهد. اخذ شماره شابک پروسه زمانبری نیست و می‌توان بعد از آماده
شدن کتاب شماره شابک را برای آن دریافت نمود.