تدریس، عبارت است از مجموعه فعالیت هایی که توسط معلم و به‌منظور تسهیل یا هدایت یادگیری در یادگیرندگان به انجام می رسد. معلم و مربی به‌عنوان راهنما و عنصر اصلی در تعلیم و تربیت دارای نقش اساسی در فرآیندهای یاددهی ـ یادگیری است. این نقش از آن جهت موردتوجه است که اهداف نظام آموزشی با هدایت و تدبیر و اهتمام او محقق میشود. طبیعی است که موفقیت معلم در تحقق اهداف تعلیم و تربیت به میزان مؤثر بودن و جذاب بودن فعالیتها و شیوه های تدریس وی بستگی دارد. در روش های سنتی تدریس که امروزه از آنها به‌عنوان روش های غیرفعال یاد می شود، معلم نقش اصلی را در جریان تدریس دارد و مطالب را به‌طور شفاهی در کلاس بیان می کند و دانش آموزان بدون نقشی فعال فقط باید به صحبت های او گوش دهند و مطالب موردنظر را حفظ کنند. ازنظر استرنبرگ فرد برای اینکه در زندگی خود موفق باشد باید از قدرت هوش عملی، ابتکاری و تحلیلی خود بهترین استفاده را ببرد و به‌طور همزمان نقاط ضعف موجود در این زمینه ها را جبران کند که این کار مستلزم تقویت نقاط ضعف بر اساس سازگاری بهتر با نیازهای خاص محیط و کار در محیطی است که به نقاط قوت ویژه افراد ارزش قائل می شود. استرنبرگ بیان می کند که افراد موفق از هر سه توانایی برای رسیدن به موفقیت استفاده می کنند منحصر بودن به یک مهارت و تفکر، برای موفقیت در زندگی کافی نیست.